|
Rickyoncé
is the Empress of the American Empire in
Empire,
Love to Love You, Baby
(Or How I Learned to Fear Being Un-American
and Love the War on Terror)
Empire
is een is een ontzettend komische, lichtvoetige, intelligente
voorstelling
over een ernstig, bevreemdend, soms beangstigend onderwerp: Amerikaans
nationalisme. Read entire review and view Empire poster below images |
Also sprach Rickyoncé als alter ego van Ricky Americus Seabra, Braziliaans-Amerikaans kunstenaar en sinds twee performances ondersteund door kc nOna (Airplanes & Skyscrapers 2002 & Isadora.Orb 2004, beide nog immer op zijn repertoire). Voor Empire, love to love you baby, zoomt Ricky Seabra in zijn onnavolgbare stijl (live performance, multimedia en genialiteit in één keukenrobot) in op het wankele rijk van de Verenigde Staten van Amerika. Kan Keizerin Rickyoncé haar Rijk redden en op die manier ook de rest van de wereld? Ricky Seabra ziet deze performance als 'A Guide for the Perplexed' en geeft daarvoor graag volgend citaat weg:
"Our armies do not come into your cities and lands as conquerors
or enemies, but as liberators." Tussen de herinneringen van de achtjarige Ricky Seabra in Washington D.C. en dit citaat ligt een hele wereld en een heel leven, dat van Amerikaan zijn in het Amerikaanse Rijk. . . Empire, love to love you baby is meteen ook de laatste premiére tijdens het seizoen 2006-2006. ------------------------------------------------------------------------ Empire
premiered June 15th in Mechelen at the Kunstencentrum nOna, Belgium Recensie:
Ricky Seabra redeneert met de knipoog Amerika is een keizerrijk zonder keizer. Ricky Seabra kroonde zichzelf alvast tot keizerin. Achteraf bekeken had ik wel kunnen weten dat Ricky Seabra's voorstelling Empire meer dan een tikkeltje gay zou zijn. Er stond, per slot van rekening, een blote soldaat op de affiche, met een automatisch wapen voor zijn genitaliën. Maar wie verwacht zich dan meteen aan een travestieshow? De Braziliaans-Amerikaanse kunstenaar Ricky Seabra was eerder in ons land te gast, onder meer met Airplanes & skyscrapers (2002). Empire, dat vorige week te zien was in KC Nona, is een ontzettend komische lezing/performance over een ernstig, bevreemdend, soms beangstigend onderwerp: Amerikaans nationalisme. Seabra begint met een analyse van het Amerikaanse volkslied. Dat volkslied wordt regelmatig gezongen door popdiva's. U herinnert zich het incident met Janet Jacksons tepel en de heisa die dat veroorzaakte. Met of in de buurt van het volkslied wordt niet gelachen. En nog minder vatbaar voor ironie is de banier zelf waarover gezongen wordt. De prangende vraag van het volkslied is of de stars and stripes nog flapperen als de strijd gestreden is. De tekst geeft geen uitsluitsel: het blijft een open vraag. Seabra toont beeldfragmenten van uitvoeringen, waarbij de tekst ook op het scherm verschijnt. Volgens hem zijn de vraagtekens uit de liedtekst geleidelijk aan verdwenen. Veelzeggend? Seabra doet voor hoe een Amerikaanse vlag correct moet worden opgevouwen en toont het soort filmpjes dat in The Simpons uitvoerig geparodieerd is: de belachelijke tekenfilmpjes waarmee schoolkinderen het belang van de grondwet, de Founding fathers en de vlag ingelepeld krijgen. En hoe vaak je de parodieën ook gezien hebt, het origineel blijft toch nog altijd eerder griezelig dan silly. Amerika gedraagt zich als een keizerrijk, maar ontspoort omdat het geen keizer of keizerin heeft. Als Seabra die stelling uitgesproken heeft, kleedt hij zich om, totdat er een Beyoncé-kloon op het podium staat. Zij is Rickyoncé, de keizerin van een bootyliscious wereldrijk. (Een knipoog naar Beyoncé, net als de ondertitel van de voorstelling: Love to love you, baby. Dat is een single van haar.) De toon van de voorstelling verandert daarmee amper. De drag-diva blijft ons vergasten op ernst in feestverpakking. Op haar laptopje surft ze naar een site, waar op een globe alle Amerikaanse legerbasissen ter wereld aangeduid worden. Gesproken commentaar geeft Seabra er niet bij, maar het beeld van zijn laptop wordt geprojecteerd op een videoscherm achter hem, en over de globe heen zie je beelden van Nancy Sinatra die These boots are made for walking zingt. Macht is inderdaad zo simpel als schoenen: met het één wandel je, met het ander verover je de wereld. Later stelt Rickyoncé u ook nog haar manschappen voor; daarvoor surft ze naar de homopornosite www.malecorps.com. Empire is een lichtvoetige, intelligente voorstelling. Nochtans doet Seabra niet veel meer dan beelden van tv, films en internet samenbrengen, voor zover ze bij zijn onderwerp passen. Een beetje zoals Michael Moore. Maar Seabra heeft minder de behoefte om zijn toeschouwers te overtuigen. Moore redeneert met de hamer - dat heeft zijn verdienste - en Seabra met de knipoog. Gezien
in Mechelen, KC Nona, op 16/6. |
.